Psalm 142 Modlitwa prześladowanego

Psalm 142 Modlitwa prześladowanego - tekst:

Głośno wołam do Pana,
głośno błagam Pana.
Wylewam przed Nim swą troskę,
wyjawiam przed nim swą udrękę.
Gdy duch mój we mnie ustaje,
Ty znasz moją ścieżkę.
Na drodze, po której kroczę,
ukryli na mnie sidło.
Oglądam się w prawo i patrzę:
a nie ma nikogo, kto by miał wzgląd na mnie.
Znikła dla mnie możność pomocy,
nie ma nikogo, kto by dbał o moje życie.

Do Ciebie wołam, o Panie,
mówię: Ty jesteś moją ucieczką,
udziałem moim w ziemi żyjących.
Zważ na moje wołanie,
bo jestem bardzo słaby.
Wybaw mię od prześladowców,
gdyż są ode mnie mocniejsi.
Wyprowadź mnie z więzienia,
bym dziękował imieniu Twojemu.
Otoczą mnie sprawiedliwi,
gdy okażesz mi dobroć.

Cytaty pasujące do Psalm 142 Modlitwa prześladowanego:

Najcięższa próba charakteru polega nie tyle na zdolności dochowania tajemnicy, ile, skoro sekret został wyjawiony, na nie ujawnianiu, że go znałeś.
I. Harris

Starość i zgrzybiałość zagraża tam, gdzie ideały nie rozpalają serca i nie podtrzymują woli.
Jan XXIII

Bóg nigdy nas tak nie jednoczy ze sobą, jak wtedy, kiedy znajduje się w nas sakramentalnie, w osobie, a my jesteśmy duchowo w nim wcieleni; jesteśmy wtedy tak silnie przez niego przyciągani i zjednoczeni z Nim węzłem nierozerwalnej miłości, iż stanowimy jedno.
Św. Albert Wielki

Podobne do Psalm 142 Modlitwa prześladowanego: