Sławcie, usta, Ciało Pana - tekst:
1. Sławcie, usta, Ciało Pana,
tajemnicę pełną chwał,
i Krew, źródło łask bez miana,
którą w okup dusz i ciał
Syn Tej, co jest Nieskalana,
Król narodów przelać chciał.
2. Nam On dany, nam zrodzony
z Panny czystej, niby kwiat,
gdy na ludzkich serc zagony,
ziarno słowa rzucił w świat,
w sposób iście niezgłębiony
zamknął okres ziemskich lat!
3. Gdy ostatnia noc nastawa,
po wieczerzy z braćmi współ,
którą odbył według prawa,
z przepisanych mięs i ziół,
siebie sam Dwunastom dawa
ręką swą na Boży stół!
4. Słowo-Ciało chleb w ofierze
słowem w Ciało zmienia nam:
z wina Krew się Pańska bierze
chociaż zmysł nie sięga tam;
sercom, żądnym prawdy szczerze,
wiary głos wystarcza sam!
5. Więc Sakrament takiej miary
wielbiąc, skłońmy twarz ze czcią:
niech ustąpi Obrzęd Stary
przed Nowego Prawa Krwią:
niech dopełni światło wiary
zmysłów niemoc mocą swą!
6. Rodzicowi bijmy czołem,
zrodzonemu hymn niech brzmi
w pieniu wdzięcznym i wesołym
moc Im, hołd po wszystkie dni:
pochodzący z Obu społem
w równej niechaj będzie czci!