Zbawco, coś uczył w mądrości - tekst:
1. Zbawco, coś uczył w mądrości,
drogi do doskonałości,
i sam jej się stałeś wzorem,
święci idą twoim torem.
2. Opuszczają ziemskie mienia,
bo im nie dość do zbawienia,
pełnić przykazania dane,
pełnią i rady wskazane.
3. Między tymi jest Jan święty,
miłością twoją przejęty,
co opuścił świat dla Ciebie,
aby Cię posiadał w niebie.
4. Oddał się na żywot ścisły,
trapiąc ciało, martwiąc zmysły,
według reguły świętego
Franciszka Serafickiego.
5. Nam co wśród świata żyjemy
i rad twoich nie pełnimy,
daj przynajmniej przykazania
wiernie pełnić do skonania.
6. Wzbudzaj w nas do cnót ochotę,
potrzebę zamień nam w cnotę,
byśmy zdarzone przykrości
ponosili w cierpliwości.