O głowo, uwieńczona - tekst:
1. O głowo, uwieńczona cierniami, pełna ran.
Ach, jakżeś krwią zbroczona, jak strasznie cierpi Pan.
O głowo mego Boga, pokłony składam ci.
Tyś sercu memu droga, bądź pozdrowiona mi.
2. Nim cię, o święta głowo, na krzyżu zwiesił Bóg,
nim rzekł ostatnie słowo, że zwyciężony wróg,
katuszy poniósł wiele, okrutny znosił ból,
na duszy i na ciele, wszechświata cierpiał Król.
3. Sam swe wyciągnął ręce, na krzyż je rozpiąć dał,
jakby, choć w srogiej męce, grzesznika objąć chciał.
Na tych, co z Niego szydzą, spojrzenie słodkie śle,
przebacza, bo nie wiedzą, że sami czynią źle.
4. Do łask łotra przyjmuje, Janowi Matkę swą
poleca i mianuje też Matką wszystkich Ją.
I pragnie, tęskni, woła: „Już wykonało się!”.
O Jezu, któż nie zdoła, żałować, widząc Cię!
5. Tyś dla mnie cierpiał Panie, jam winien, Boże, ja.
O Jezu, me kochanie, jak wielka miłość Twa!
A cóż mi czynić trzeba, by spłacić długi swe?
Tyś Stwórcą ziemi, nieba, a ja stworzenie Twe!
6. Cóż Ci za miłość Twoją, za poświęcenie dam?
Wszak nic własnością moją, od Ciebie wszystko mam!
Nie gardź mym sercem Zbawco, racz w ranie swej je skryć
i krwią, łask wszelkich, Dawco, chciej winy jego zmyć!