Sław, języku, tajemnicę - tekst:
1. Sław, języku, tajemnicę
Ciała i najdroższej Krwi,
którą, jako łask krynicę,
wylał w czasie ziemskich dni
Ten, co Matkę miał Dziewicę,
Król narodów godzien czci.
2. Z Panny czystej narodzony,
posłan zbawić ludzki ród,
gdy po świecie na wsze strony
ziarno słowa rzucił w lud,
wtedy cudem niezgłębionym
zamknął swej pielgrzymki trud.
3. W noc ostatnią przy wieczerzy,
z tymi, których braćmi zwał,
pełniąc wszystko, jak należy,
czego przepis prawny chciał.
Sam Dwunastu się powierzył
i za pokarm z rąk swych dał.
4. Słowem więc, Wcielone Słowo,
chleb zamienia w Ciało swe.
Wino Krwią jest Chrystusową,
darmo wzrok to widzieć chce:
tylko wiara Bożą mową
pewność o tym w serca śle.
Okadza się Najświętszy Sakrament
5. Przed tak wielkim Sakramentem
upadajmy wszyscy wraz.
Niech przed Nowym Testamentem
starych praw ustąpi czas,
co dla zmysłów niepojęte,
niech dopełni wiara w nas.
6. Bogu Ojcu i Synowi
hołd po wszystkie nieśmy dni.
Niech podaje wiek wiekowi
hymn tryumfu, dzięki, czci,
a równemu im Duchowi
niechaj wieczna chwała brzmi. Amen.