Grzechem Adama ludzie uwikłani - tekst:
1. Grzechem Adama ludzie uwikłani,
wygnani z raju wołali z otchłani:
„Spuśćcie, niebiosa, deszcz na ziemskie niwy
i niech z obłoków zstąpi Sprawiedliwy”.
2. Błąkał się człowiek wśród okropnej nocy,
bolał i nikt go nie wspomógł w niemocy,
póki nie przyszła wiekami żądana
z judzkiej krainy Dziewica wybrana.
3. Ona pokorą i oczy skromnymi
Boga samego ściągnęła ku ziemi:
że, którego świat nie objął wielkości,
tego dziewicze zamknęły wnętrzności.
4. Nie naszą jaką zasługą ściągniony;
miłość Go sama wiodła w ziemskie strony;
wziął ciało ludzkie w nim ból, niedostatki,
zbratał się z nami, był Synem u Matki.
5. Dajmyż Mu za to dzięki, ludu wierny,
że kochając nas, był nam miłosierny,
i, wznosząc ręce ku niebu jasnemu,
śpiewajmy chwałę Bogu Najwyższemu.