Najwyższego majestatu - tekst:
1. Najwyższego majestatu, Panie!
Za me grzechy płakać łez nie stanie!
Jam stworzenie Twe wyrodne,
świętych oczu Twych niegodne,
Twój majestat nieskończony,
przed którym klękają trony,
obraziłem.
2. Nie śmiem oczu podnieść z publikanem,
ale sprawa z bardzo dobrym Panem;
skoro w oczach łzy zobaczy,
wnet darować wszystko raczy;
lecz stąd w sercu większa rana,
żem dobrego mego Pana
śmiał obrazić.
3. Kto da oczom łez obfite rzeki?
Trzeba bowiem płakać całe wieki,
żem wiecznego Boga mego,
wyżej ceniąc coś marnego,
ja, grzesznik zapamiętały,
wiekuistej Pana chwały
śmiał znieważyć.
4. Jakoż ufam, że mój grzech wyznany,
przez najświętsze, Jezu, Twoje rany,
z Twej dobroci zgładzisz wiecznie,
gdy za niego, ach, serdecznie
płakać będę z wielkim wstydem,
mówiąc kornie wraz z Dawidem:
„Ach, zgrzeszyłem”!