Rozmyślajmy dziś - tekst:
1. Rozmyślajmy dziś, wierni chrześcijanie,
jako Pan Chrystus za nas cierpiał rany;
od pojmania nie miał odpocznienia,
aż do skonania.
2. Naprzód w Ogrojcu wziął pocałowanie,
tam Judasz zdrajca dał był katom znamię:
oto patrzajcie, mego Mistrza macie,
Tego imajcie.
3. Wnet się rzucili jako lwy zaciekli,
apostołowie od Niego uciekli;
On zaś był śpiesznie wiedzion do Annasza,
pociecha nasza.
4. Przed sąd Piłata gdy był postawiony,
niesprawiedliwie został oskarżony;
rozkazał Piłat, by był biczowany
ten Pan nad pany.
5. Koronę z ciernia żołnierze uwili,
naszemu Panu na głowę wtłoczyli;
naśmiewając się przed Nim przyklękali,
królem Go zwali.
6. Krzyknęła potem tłuszcza zbuntowana:
„Nie chcemy Tego za swego mieć pana;
niechaj na krzyżu swój żywot położy
ten to Syn Boży!”.
7. Krzyż niosąc, na śmierć szedł nieustraszenie,
oprawcy niecni zwlekli zeń odzienie;
do krzyża Zbawcę okrutnie przybili,
octem poili.
8. Z wołaniem głośnym po tak srogiej męce
skonał, oddając ducha w Ojca ręce;
zagasło słońce, strach ludzi oniemia,
trzęsła się ziemia.
9. Zstąpił do piekieł Król wieczystej mocy,
z niewoli lud swój wybawił sierocy;
umarłych ciała z grobów powstawały,
widzieć się dały.
10. Zacny Nikodem wraz z Józefem śmiało
zanieśli prośbę o Jezusa ciało;
dozwala Piłat, pełnią się bez zwłoki
Boże wyroki.
11. W wieczornej porze, nie tracąc ni chwili,
ostrożnie z krzyża Jezusa złożyli;
Matuchna Jego ciało piastowała,
rzewnie płakała.
12. Wnet prześcieradło usławszy na ziemi,
uczcili ciało balsamy drogimi;
w świeżo kowanym grobie położyli,
płacz uczynili.
13. Płaczmy i my też, wierni, chrześcijanie,
dziękując Panu za najdroższe rany;
iż, by nas zbawić, lejąc krew obficie,
dał za nas życie!